Université libre de Bruxelles (Université libre de Bruxelles (ULB))
De Université libre de Bruxelles (ULB) is een Belgische universiteit gesticht in 1834. Een van de voorvechters van de universiteit was de Brusselse advocaat en politicus Pierre-Théodore Verhaegen maar het idee leefde al eerder bij mensen zoals Auguste Baron en Adolphe Quételet. Op het ogenblik van de stichting bestonden er in het toenmalige België reeds drie rijksuniversiteiten: koning Willem I had deze in 1817 te Leuven, Gent en Luik laten stichten.
De oprichting van de ULB was echter een rechtstreekse reactie tegen de nieuwe Katholieke Universiteit van Mechelen, zoals opgericht door de bisschoppen van het jonge België (wat dus eveneens het begin werd van de Katholieke Universiteit te Leuven een jaar later).
Tot 1969-1970 was de universiteit tweetalig (de eerste lessen in het Nederlands werden in 1935 gegeven aan de faculteit Rechtsgeleerdheid). De Brusselse universiteit werd in 1968 opgesplitst in een Franstalige en een Nederlandstalige administratie. In 1970 werd de oorspronkelijke Université libre de Bruxelles - Vrije Universiteit te Brussel ontbonden en vervangen door de Nederlandstalige Vrije Universiteit Brussel (VUB) en de Franstalige ULB.
Alumni van de oorspronkelijke Vrije Universiteit ontvingen twee Nobelprijzen. Na de splitsing ontving de Université libre de Bruxelles drie Nobelprijzen.
Op 24 juni 1834 hield Verhaegen een opmerkelijk pleidooi op het banket van de loge waar hij op dat moment achtbare meester van was, Les Amis Philanthropes nº 1 Bruxelles. Zijn redevoering had zoveel succes dat op die dag reeds inzamelingen begonnen en de universiteit reeds op 20 november van datzelfde jaar van start kon gaan met het eerste academische jaar. Er waren 36 professoren en 96 studenten. De ULB heette oorspronkelijk Université libre de Belgique. In 1836 kreeg zij haar definitieve benaming: Université libre de Bruxelles. In Nederlands werd de universiteit vanaf 1911 officieel 'Vrije Hogeschool te Brussel' genoemd, en later Vrije Universiteit te Brussel.
Bij de eeuwwisseling waren er reeds meer dan duizend studenten en het professorenkorps was meer dan verdubbeld.
De oprichting van de ULB was echter een rechtstreekse reactie tegen de nieuwe Katholieke Universiteit van Mechelen, zoals opgericht door de bisschoppen van het jonge België (wat dus eveneens het begin werd van de Katholieke Universiteit te Leuven een jaar later).
Tot 1969-1970 was de universiteit tweetalig (de eerste lessen in het Nederlands werden in 1935 gegeven aan de faculteit Rechtsgeleerdheid). De Brusselse universiteit werd in 1968 opgesplitst in een Franstalige en een Nederlandstalige administratie. In 1970 werd de oorspronkelijke Université libre de Bruxelles - Vrije Universiteit te Brussel ontbonden en vervangen door de Nederlandstalige Vrije Universiteit Brussel (VUB) en de Franstalige ULB.
Alumni van de oorspronkelijke Vrije Universiteit ontvingen twee Nobelprijzen. Na de splitsing ontving de Université libre de Bruxelles drie Nobelprijzen.
Op 24 juni 1834 hield Verhaegen een opmerkelijk pleidooi op het banket van de loge waar hij op dat moment achtbare meester van was, Les Amis Philanthropes nº 1 Bruxelles. Zijn redevoering had zoveel succes dat op die dag reeds inzamelingen begonnen en de universiteit reeds op 20 november van datzelfde jaar van start kon gaan met het eerste academische jaar. Er waren 36 professoren en 96 studenten. De ULB heette oorspronkelijk Université libre de Belgique. In 1836 kreeg zij haar definitieve benaming: Université libre de Bruxelles. In Nederlands werd de universiteit vanaf 1911 officieel 'Vrije Hogeschool te Brussel' genoemd, en later Vrije Universiteit te Brussel.
Bij de eeuwwisseling waren er reeds meer dan duizend studenten en het professorenkorps was meer dan verdubbeld.
Kaart (cartografie) - Université libre de Bruxelles (Université libre de Bruxelles (ULB))
Kaart (cartografie)
Land (geografie) - België
 |
 |
| Vlag van België | |
Het land heeft drie officiële talen: een kleine zestig procent van de bevolking spreekt Nederlands, vooral in Vlaanderen, veertig procent spreekt Frans, vooral in Wallonië en Brussel, en minder dan een procent spreekt Duits, in de Oostkantons. De culturele en linguïstische diversiteit van het land heeft door een opeenvolging van staatshervormingen geleid tot een complex politiek systeem, waarbij in principe de grondgebonden bevoegdheden – zoals economie, werkgelegenheid en infrastructuur – liggen bij de Gewesten (het Vlaamse, het Waalse en het Brusselse), en de persoonsgebonden materies – zoals onderwijs, cultuur en welzijn – bij de Gemeenschappen (de Vlaamse, de Franse en de Duitstalige), met een overkoepelende federale overheid voor het hele grondgebied, bevoegd voor onder meer defensie, justitie en de sociale zekerheid.
Valuta / Taal
| ISO | Valuta | Symbool | Significant cijfer |
|---|---|---|---|
| EUR | Euro (Euro) | € | 2 |
| ISO | Taal |
|---|---|
| DE | Duits (German language) |
| FR | Frans (French language) |
| NL | Nederlands (Dutch language) |